Volgend jaar 2023 wordt de Pego Club de Fútbol 100 jaar en verdient het honderdjarig bestaan een speciaal programma. Nieuwe kit, remastering van het volkslied, een boek, een documentaire en meer verrassingen die de stad voorbereidt voor clubfans. Een club die, in de woorden van de Pegolí Sportraadslid, Raúl Tamarit, een van de oudste is in de regio en in de Valenciaanse Gemeenschap.
Een van de belangrijkste nieuwigheden die het officiële imago van het eeuwfeest zullen geven, is het logo dat het clubschild, de historische chronologie en de kenmerkende kreet van het team samenbrengt Hallo roggen!. Ontworpen door Germà Miralles, werden verschillende voorstellen gepresenteerd aan de leden van de club op hetzelfde Cervantes-voetbalveld en zij waren degenen die stemden voor de meest geschikte om de speciale gelegenheid te vieren.
Vanmorgen kwamen de voorzitter van de club, Juan Francisco Frau, de auteur van het officiële logo, Germà Miralles, de gemeentearchivaris, Joan Miquel Almela, en de wethouder voor Sport bijeen om alle acts en acties te presenteren die deel uitmaken van de viering van de pegoli-club. Zij, samen met de burgemeester van Pego, Enrique Moll, het lid van de FFCV, Enrique Ortolà, de vertegenwoordiger van de Veteranen, José Manuel Giménez, de perscorrespondent Emilio Ramírez en de voormalige voorzitters van Pego CF, Eulogio Peiró en Joaquin Pastor, hebben de honderdjarige commissie samengesteld die de viering zal uitvoeren.
Geschiedenis en documentatie
Pego begint in 1923 het verhaal van zijn voetbalclub te vertellen. Een foto met het eerste officiële schot op de bal door de toenmalige burgemeester, Àngel Sendra Ortolà, wordt het originele document dat de gemeente bezit om een dergelijke verklaring af te leggen. Echter, zoals de gemeentearchivaris, Joan Miquel Almela Cots, bevestigt, is het mogelijk dat zijn carrière een paar jaar teruggaat, in 1921.
Met het doel om al het eerbetoon voor de geliefde club voor te bereiden, heeft Almela intensief onderzoek gedaan en grafisch en geschreven materiaal verzameld. Een werk dat heeft geresulteerd in een speciaal jubileumboek met afbeeldingen, waarvan vele ongepubliceerd, waarvoor de hulp van buren en persartikelen nodig was om de expert een getrouwe chronologie van de voetbalgeschiedenis in Pego te geven. Het boek is bewerkt en zal worden gedistribueerd door uitgeverij Tivoli uit Gandia, dus er zijn geen kosten aan verbonden voor de gemeenteraad.
Eeuwfeest hoofdevenement
De presentatie van het boek zal vergezeld gaan van een documentaire die de geschiedenis van de pegolí-club zal verzamelen. Bovendien zal de gelegenheid worden gebruikt om de carrières van verschillende belangrijke figuren voor Pego te erkennen, zoals de presidenten die het heeft gehad en de beste speler in zijn geschiedenis, wiens identiteit op de dag van de presentatie zal worden onthuld.
Het evenement vindt plaats in de Stadsschouwburg op zondag 20 november vanaf 11 uur. Om de act af te sluiten, zal de Pegolí-groep Smoking Souls ook hun nieuwe versie van het Pego CF-anthem presenteren dat onlangs door de band op sociale netwerken is aangekondigd. Toevallig staat diezelfde dag in de middag een competitiewedstrijd van de 00e groep van de Eerste Regional tussen Pego CF en UE Oliva op het programma, een volwaardige derby van de Marjal.
De viering van het eeuwfeest zal in april volgend jaar en in mei worden voortgezet met meer evenementen, waarbij een reeks conferenties zal worden gepland tussen professionals uit de sector, zoals scheidsrechters en gerenommeerde spelers. Daarnaast zijn er tijdens de Fira i Festes patronals 2023 verschillende veteranenwedstrijden van de clubs van Pego, Oliva, Denia en Gandia.
«Ik raakte de voetbalclub. Een honderdjarige geschiedenis (1923-2023)»
Hieronder staat het fragment uit de introductie van het eeuwfeestboek Raak voetbalclub. Een honderdjarige geschiedenis (1923-2023), geschreven door de gemeentearchivaris, Joan Miquel Almela Cots.
Geconfronteerd met de dag van de vlucht, dissortadament, hebben we niet de oprichtingsakte van onze club, de papieren die getuigen van de oprichting en oprichting van de sportentiteit. We weten ook niet of ze officieel in Fer-se zullen aankomen. Op sommige plaatsen is opgemerkt dat de club werd opgericht in 1918, 1921 of 1922, maar we besloten in 1923 om een nieuwe foto van dat jaar te hebben. Zeker, en ik zou beide sporten accepteren, na deze publicatie verschijnt het officiële document van de stichting of enig ander document dat tussen de wijzerplaten van de tijdklok zou worden gegooid.
Het schrijven van de geschiedenis van deze club was niet eenvoudig omdat het gebrek aan documentatie aanzienlijk is. Així com we hebben niet het oprichtingsdocument of de clubreglementen, noch hebben we het wetboek, noch de oude federatieve akten, enz. Per alle això is deze geschiedenis alleen kunnen worden gebaseerd op de foto's, de persverslagen, de geschriften in de festivalboeken en ook de mondelinge herinnering door de interviews die we in de darrers anys hebben kunnen uitvoeren.
Vanaf het begin van de vorige eeuw zal voetbal de belangrijkste esports worden voor de onteigende mensen van de pilota -tot i tindre trinquet- die meer als pobles de les valls d'interior lijkt. Het kan niet anders als we de foto's van het eerste voetbalkamp bekijken, van forse afmetingen en een goede constructieve factuur. Het zal niet lang duren omdat het land op zijn locatie binnenkort zal worden gewijd aan de verstedelijking van zaken, de huidige straat Pere Sala i, beide, het lijkt erop dat voetbal voor enige tijd voor de mensen zal verdwijnen.
Enkele jaren later, die samenviel met de bouw van de nieuwe schoolgroep, slaagden ze erin om de aangrenzende percelen te bemachtigen voor een voetbalveld. De constructie zal in handen zijn van de voetballers en zal eind 1931 worden ingehuldigd. Tijdens de Tweede Republiek kunnen we bevestigen, sens cap dubte, dat voetbal een tijd van maximale pracht zal beleven, aangevoerd door de anomenat aleshores Pego voetbalclub. Tanmateix, de omgeving van politieke en sociale confrontatie die leeft en is voor Pego beïnvloed voetbal, dat daar verdeeld was, evenals de mensen. De burgeroorlog eindigde met veel dingen, massa i tot, maar ook met lokaal en regionaal voetbal.
In het midden van de naoorlogse periode werd voetbal een força i, onder de naam Education and Rest Pego, werd geregistreerd in de Valenciaanse voetbalbond voor het seizoen 1941-42. Des d'aleshores, zal de officiële outfit die van rood en blauw zijn, waardoor de originele kleding die wit en zwart was, wordt vervangen. Ook sindsdien heeft onze club, onder de naam van het seizoen 1963-64, altijd officieel meegedaan van de derde regionale tot de derde divisie. Een geweldige balans voor een bescheiden team dat net na de burgeroorlog als een van de eersten in de regio zal strijden, samen met Dénia.
De naoorlogse periode wordt moeilijk voor iedereen en voor iedereen, en ook voor het voetbal. Echter, de mensen hi havien greats and bons futbolisten die, beide Daltabaixos, wemelden van waardigheid voor het tweede regionale einde van het jaar 1958 waarin ik werd gepromoveerd tot de eerste regionale. De consolidatie van de club gaat gepaard met successen en in 1959 promoveerde ik naar de derde divisie, een hele historische mijlpaal, en nog meer in die tijd, toen ik het eerste voetbalteam in de regio was dat in de derde divisie speelde. Amb l'ascens, l'ED Pego veranderde de naam van de Pego Club de Futbol, een denominatie die tot op de dag van vandaag bestaat. Ze zullen drie seizoenen genomineerd zijn, maar gaudírem van geweldige spelers in onze club en d'equipos de renom in ons kamp de futbol Cervantes.
De categorie was echter een geweldig massapak voor een volk als Pego, en het is om de excessen te betalen met een belangrijke sportieve en economische crisis die de limiet niet zal verhogen, almenys, eindigt aan het einde van de zeven jaar en begint van de toekomst. Na de jaren van sportieve ellende, in de duisterste tijden van de dictatuur en de eerste jaren van democratie, kwamen we aan bij het herstel en de welvaart, vooral de tweede keer dat we stegen naar de derde divisie van het jaar 1988. Genoemd naar een grillige federatieve herstructurering is va gedegradeerd tot preferent in 1993, maar in 1996 konden ze de derde promotie naar de derde divisie in de geschiedenis van de club vieren. Ze gaan de derde klasse behouden, samen met enkele belangrijke successen met de promotie naar tweede klasse B, eind 2009. De club gaat de categorie van voorkeur behouden, het zal een seizoen duren, aan het einde van 2021 is het Het zal dalen naar de eerste regionale, samenvallend met de kwaadaardige Covid-19-pandemie.
Onze mensen hebben geweldige en geweldige spelers gebaard die in belangrijke teams hebben gespeeld, en onze club heeft de eer gehad om te delen met buitenlandse spelers, van wie sommigen in de eerste divisie zullen spelen. Het was heel positief dat nomé hi een enkele voetbalclub heeft gemaakt, het heeft ook geholpen dat er geen interne rivaliteit in de stad zal zijn tussen twee verschillende teams, zoals Gandia, Dénia of andere steden. Hier, in Pego, heeft de dochteronderneming in de derde of tweede regionale divisie niet -quasi mai- een competitie met het eerste team verondersteld. Elk team had dezelfde filosofie en het hoofdteam had altijd meer een verpleegster dan de jeugdspelers dan de aangeslotenen.
Voetbal, als sociaal fenomeen, heeft een groot belang in de identiteit van de mensen. De voorzitters, de directeuren, de spelers en de voetbalfans vormen een collectiviteit die zich volledig identificeert met een club, met een populatie van de cap en de fi, en ook een gevoel van verbondenheid en solidariteit, vrucht van de gemeenschappelijke belangen die dit omringen sporten in het bijzonder. Ja, zoals in andere esports, natuurlijk, maar ik sta toe dat je zegt dat je voetbal als geheel onder ogen ziet, ik voel me de sportkoning en ik hoop dat je je niet meer voelt ten nadele of menyspreu de cap altre.
Voetbal op lokaal niveau genereert geen politieke identiteit met andere clubs, zoals Valencia, Barça of Madrid. De sfeer van het lokale voetbal reikt niet verder dan de regio of de provincie en daarom zijn de rivalen, in termen van politiek, directer onder de armen. Door de jaren heen, eeuwenlang, hebben we de eeuwige rivalen gezien, soms buitensporige tijden, zowel steden als teams als Gandia, l'Oliva, Dénia of Javea. Eeuwenoude rivaliteit die teruggaat tot de oorsprong van de club en die, al dan niet gebruikelijk, onder de fans het idee leeft dat voetbal meer is dan een e-sport. Rivalitats die niet meer focus of munitie hebben dan die van het voetbalteam van een Guanya-dorp aan de andere kant, met een soort van niets meer dan tribale rivaliteit of met Sanchis Guarner die zegt dat "de Valenciaanse dorpen met elkaar praten dels altres".
Voetbal, als een spektakel dat het is, is niet res sense l'afició. Kamp Cervantes zou, als hij kon praten, zeggen dat hij trots is op de rogeta-hobby omdat hij gezelschap heeft gevonden tussen de molenaars en de pitjors-momenten. Een hobby die veeleisend maar tolerant, kritisch maar constant is gebleven en die zo oud of ouder is dan de club zelf. Honderd jaar successen en mislukkingen, vreugde en verdriet, maar, al capdavall, honderd jaar geschiedenis, en nu kunnen niet alle mensen of alle voetbalclubs het vieren.
