Het valt niet te ontkennen dat sociale netwerken hebben gediend en dienen om de politiek dichter bij de burger te brengen. Het is zeer positief dat iedereen praktisch via streaming informatie kan verkrijgen over elk actueel onderwerp of dat hen direct of indirect aangaat. Het probleem ontstaat wanneer wat wordt gecommuniceerd lichtjaren verwijderd is van de werkelijkheid. Dat is wat politici 5.0 doen, die meer om fotografie geven dan om wat er wordt gefotografeerd.
Nu maken ze geen foto's meer met baby's en kinderen omdat we het imago van minderjarigen moeten beschermen, hoewel er mensen zijn die het niet erg vinden om ze bloot te geven om een handvol stemmen te scoren. Dus nemen ze hun toevlucht tot de foto met een tweevoetig of viervoetig dier, het maakt niet uit, alleen de likes doen er toe, de impact op sociale netwerken. Ze doen alsof ze dingen doen, hoewel ze ze niet echt doen, het is iets virtueels, maar de behoeften van de burgers zijn reëel en vereisen echte oplossingen, geen virtuele.
Deze 5.0-politici weten alleen te communiceren via sociale netwerken, ze analyseren hun doel, hun doelgroep, maar ja, eenzijdig, kritiek of voorstellen of ideeën of initiatieven van anderen dan die van hen mogen niet omdat ze alles weten. Het persoonlijke contact wordt twee of drie maanden voor de verkiezingen gelaten, al is er geen foto, dan is er geen contact, dat compenseert niet zoveel toenadering.
Maar deze 5.0-politici geven niet op en schoppen door de straten van hun stad op zoek naar die verbinding met de ziel van hun mensen, die mensen die hen tot nu toe niet geïnteresseerd hebben (op enkelen na) maar die op weg zijn naar de volgende verkiezingen worden metgezellen, vrienden, collega's, buren, kennissen van school of van het instituut.
Het is op deze momenten dat er positieve energie stroomt, het verlangen om dingen te doen (niet te verwarren met werk). Ze wakkeren dat verlangen naar contact weer aan, die verbinding die ze zijn kwijtgeraakt naarmate ze hogerop kwamen in hun politieke carrière - anderen zijn gewoon uitgeschakeld of al bijna 4 jaar buiten bereik omdat het al anderen was - anderen die de leiding hadden over het vuile werk.
Ze hebben van de verkiezingsprocessen louter reclamecampagnes gemaakt, maar zonder een echt product erachter, met hun lege slogans, hun pakkende, repetitieve en eenvoudige zinnen, met als enig doel iets te verkopen dat niet bepaald de meest voorbereide kandidaat is, de ene wie in staat is om het grootste welzijn aan de samenleving te bieden, maar eerder degene die de meeste media-aantrekkingskracht heeft, maar niet voordat hij daarvoor de nodige economische middelen beschikbaar heeft gesteld en de steun van de grotere en betere mediakanalen, hoe beter. Wat een marketingcampagne van je leven wordt genoemd.
Maar garandeert dit dat de besten onze toekomst zullen beheren? A. Einstein zei al dat het gek is om keer op keer hetzelfde te doen en verschillende resultaten te verwachten.
Paco Quiles Zaragoza, woordvoerder en kandidaat-burgemeester van Defendamos Calpe.
