De Marina Alta, het land van gouden stranden, terrasvormige wijngaarden en riuraus die verhalen van weleer vertellen, staat op een kruispunt: kunstmatige intelligentie accepteren als bondgenoot of zien als een bedreiging voor de essentie ervan? Terwijl de technologie met grote sprongen vooruitgaat, vragen velen zich af of onze regio bereid is deze verandering te omarmen zonder haar ziel te verliezen. Kan AI echt bijdragen aan de bebouwing, aan het platteland, aan de tradities van deze regio, of is het een te koud stukje in een puzzel die altijd met mensenhanden en eeuwenoude kennis in elkaar is gezet?
AI in de bouw: kan het een riurau bouwen met een 'ziel'?
Aan de andere kant hebben we de bouwsector. AI zou de droom van elke ontwikkelaar kunnen zijn: een snellere, nauwkeurigere constructie en geen klachten over het broodje inktvis halverwege de ochtend. Maar willen we echt dat de bouw in Marina Alta aan machines wordt overgelaten? Wat zal er worden van die metselaars die hun hele leven droge stenen muren hebben gebouwd, een techniek die niet kan worden geleerd in een online cursus of met de allernieuwste algoritmen? Hoe leggen we aan een robot uit dat in deze regio de dingen gebeuren 'zoals God het bedoeld heeft', zonder haast, maar met kunst? Want een machine kan sneller bouwen, ja, maar weet hij ook hoe hij met 'ziel' moet bouwen?
En nu we toch bezig zijn: wat gebeurt er als een drone op de bouwplaats plotseling besluit dat de riuraus ‘inefficiënt’ zijn en dat we ze beter kunnen vervangen door ultramoderne platte daken? We zullen voorzichtig moeten zijn, zodat we niet eindigen met designgebouwen die zelfs geen hoekje schaduw hebben!
Oké, het is een waarheid, maar het is nog steeds een essentiële houding, dat wil zeggen: wat er ook moet gebeuren, zal komen en dat op de meest onbewuste manier. Het schiet me nu te binnen, toen we nog geen 'slaven' van mobiele telefoons waren en we in het park speelden met geen andere zorg dan rennen of een bal trappen.
Landbouw met drones: is de toekomst van het land of van circuits?
En wat kunnen we zeggen over onze landbouw. In de Marina Alta wordt het platteland nog steeds gewaardeerd, het lokale product, de druiven waar rozijnen van worden gemaakt, de sinaasappels die uit de boom vallen. Willen we de productie van onze gewassen echt overlaten aan drones en sensoren? Zeker, AI kan de perfecte irrigatie berekenen, maar weet het ook hoe een boer zich voelt als hij ziet dat zijn gewas precies goed is? Zal een drone de volle maan kunnen voorspellen voor de beste snoei?
Lokale boeren hebben hun hele leven de cycli van de natuur, het klimaat en de geheimen van het land leren kennen. Laten we die kennis verloren gaan omdat een robot het sneller en efficiënter kan doen? En bovendien: wie verzekert ons dat de drone het verschil kent tussen een goede Gata-sinaasappel en een die "uit een kikker is gekomen"? Natuurlijk zal het ons enorm helpen, maar van daaruit tot aan het nemen van de uiteindelijke beslissing zullen we er altijd de voorkeur aan geven dat het fruit naar fruit smaakt, ook al heeft het niet de juiste vorm of kleur. Oh, hoeveel waarde hechten we aan authenticiteit.
Sturen we of stropen we onze mouwen op?
Uiteindelijk dwingt het AI-dilemma in de Marina Alta ons om in de spiegel te kijken en ons af te vragen wat we willen behouden en in hoeverre we bereid zijn te veranderen. Misschien is het geen kwestie van kiezen tussen traditie en technologie, maar van het leren integreren van beide, het vinden van een balans waarin innovatie naast authenticiteit de handen uit de mouwen steekt. Want in een land waar elke droge steen en elke vrucht een verhaal heeft, is de uitdaging niet alleen om je aan te passen aan de toekomst, maar om ervoor te zorgen dat die toekomst wordt gebouwd met hetzelfde respect en dezelfde zorg die we zo waarderen.
Het mediterrane karakter en het goede leven helpen niet veel voor onmiddellijke actie, bijna zoals die wijze man zei: "Laat anderen bedenken...". Maar waar ik duidelijk over ben, is dat de Marina Alta zich op een kruispunt bevindt. Je kunt ervoor kiezen om deze digitale transformatie te leiden en een maatstaf te worden voor de toepassing van AI in belangrijke sectoren, of achterblijven en groeikansen mislopen. Het besluit dat we vandaag nemen, zal de toekomst van de regio bepalen. Houden we de zonnebril en de cocktail of stropen we de mouwen op en nemen we de regie over? Ik geef er de voorkeur aan om 'op te rollen' om een betere toekomst voor onze kinderen te creëren.
Raúl Escriva
Expert in nieuwe technologieën en technologische ADL van Creama Xàbia
«Laat anderen uitvinden», nou ja, er is veel gedaan in de bouw bijvoorbeeld... het is niet zo dat we tot nu toe respect hadden voor het milieu, integendeel. We hebben veel voorbeelden van rampzalige beslissingen, zowel op esthetisch, ecologisch als op technisch vlak... in Jávea zijn er bijvoorbeeld heel erg lelijke constructies waar Riu of vertalingen helemaal niet in geïnteresseerd zijn, niets meer dan winst. Dus misschien heb je kunstmatige intelligentie "meer ethiek" als het wordt beheerd door mensen met meer wijsheid...?