Een van de meest recente en opmerkelijke gevallen van de implementatie van kunstmatige intelligentie (AI) in de Marina Alta is het Marina Alta Reproduction Institute (Irema), dat Fenomatch heeft aangenomen, een revolutionair systeem dat is ontworpen om de donorselectie bij geassisteerde voortplantingsbehandelingen te verbeteren.
Dit systeem maakt gebruik van geavanceerde AI-algoritmen om de gelaatstrekken van patiënten te vergelijken met die van potentiële donoren, op basis van gedetailleerde analyse van kenmerken zoals botstructuur en symmetrie.
Dankzij de innovatieve aanpak van Fenomatch kan het medische team van Irema de gezichtscompatibiliteit nauwkeuriger beoordelen, waardoor de kans op succes bij vruchtbaarheidsbehandelingen wordt gemaximaliseerd. De voorlopige resultaten waren uitstekend, met een aanzienlijke toename van zowel het behandelsucces als de patiënttevredenheid.
Betekent dit nu dat we, in plaats van te vertrouwen op het goede oog van een arts of op het ‘gevoel’ dat tijdens een gesprek kan ontstaan, een algoritme zullen laten beslissen wie de perfecte donor is? Wat als AI ons vertelt dat onze beste optie iemand is die eruitziet alsof hij uit een modeshow is gestapt, of, erger nog, uit een sciencefictionfilmposter? Zou het kunnen dat we in de toekomst kinderen zullen hebben die niet alleen onze genetica erven, maar ook de gezichtsperfectie die wordt gedicteerd door algoritmestandaarden? Lopen we het risico dat kinderen meer op Siri gaan lijken dan hun ouders?
Is AI de Cupido van de toekomst?
Dit doet ons afvragen: naderen we een tijdperk waarin AI een soort technologische Cupido zal zijn? Zeker, Fenomatch is ontworpen om het donorselectieproces bij geassisteerde voortplanting te vergemakkelijken, maar wat weerhoudt ons ervan om in de toekomst een app te hebben die je vertelt met welke persoon je de beste kans hebt op het krijgen van mooie en intelligente kinderen? Een Tinder 2.0, maar dan met een genetisch tintje! En nu we toch bezig zijn: wat gebeurt er als de AI een combinatie voorstelt die ons meer aan een Instagram-influencer doet denken dan aan onszelf? Nu hebben we nog steeds interactie met elkaar op plekken waar we de ander zien, ruiken en voelen. Die van Pego trouwt met een meisje uit Adsubia, of Orba's vriendengroep is naar Monte Carlo in Sagra gegaan en die jongen van Benimeli die ze zo leuk vond, doet eindelijk een aanzoek en... oh, er is een bruiloft. Noem me oud, maar ik vertrouw nog steeds op de intuïtie van mensen.
Toch vraag ik me af of de AI, als hij zelfs maar gezichtskenmerken kan beoordelen, ook bereid zal zijn ons te adviseren over wie ons het meest aan het lachen zal maken of wie de beste marine-cokes kan maken (alsjeblieft! )? Want aan een perfecte match heb je natuurlijk niets als je niet weet hoe je onze bekendste delicatesse moet maken.
Het dilemma van de toekomst: laten we AI beslissingen voor ons nemen?
Maar dit is waar we moerassig gebied betreden. Fenomatch is zonder twijfel een grote vooruitgang, maar zijn we er klaar voor dat AI beslissingen neemt die voorheen puur menselijk waren? Zal er een tijd komen dat u uw donor niet alleen kiest vanwege zijn gezichtscompatibiliteit, maar ook vanwege zijn waarschijnlijkheid om een marathon te lopen of zijn affiniteit met jazz? Of zelfs, en dit is een goede, iemand aanbevelen die beter kan koken dan jij?
Misschien is de grote vraag: kan AI een donor voorstellen die zo perfect is dat we het niet kunnen verdragen dat dat kind beter wordt dan wij? Zullen we troost moeten zoeken door te zeggen: “Het is in ieder geval slim uitgepakt, dankzij Fenomatch”? Het belangrijkste is dat we onszelf altijd al deze vragen stellen, omdat we ons in een beginnend en beslissend moment bevinden.
Is dit het einde van de menselijke intuïtie?
Technologie heeft zijn charme, maar het doet ons ook afvragen of we die vonk van menselijke intuïtie kwijtraken die door de geschiedenis heen zoveel beslissingen heeft geleid. Oké, AI kan gezichtssymmetrieën en genetische compatibiliteit analyseren, maar zal het die kleine dingen kunnen begrijpen die niet kunnen worden gemeten? Zoals wanneer een moeder de naam van een baby kiest op basis van een droom die ze had, of wanneer je besluit dat die donor 'je gewoon een goed gevoel geeft'.
En over intuïtie gesproken: wat zal er gebeuren als AI ons aanbevelingen gaat geven over andere aspecten van het dagelijks leven? Zal het ons vertellen welk shirt we elke ochtend moeten dragen op basis van de trends van onze bezoeken aan Instagram-influencers? Kun jij in jouw sportapp voorspellen of dat rondje biertjes met vrienden minder scoort? Zal het ons waarschuwen dat vrienden degenen zijn die slecht, goed of gemiddeld over ons spreken, omdat het toegang heeft tot hun privégesprekken? De waarheid is dat als dit zo zou zijn en het ons zou worden gegeven in een soort partituur van meest naar minst vriend, het erg gevaarlijk zou zijn. Het lijkt mij dat ik, wanneer ik met dit dilemma geconfronteerd word, altijd de voorkeur geef aan het menselijke, het persoonlijke.
Raúl Escriva
Expert in nieuwe technologieën en technologische ADL van Creama Xàbia
